"Sara zobaczyła twarz Konrada, swojego - dotąd - przyszłego, a od tej chwili niedoszłego męża. I dopiero wtedy w obronnym geście wyciągnęła przed siebie pudełko z czarnymi butami i zdołała wykonać następny ruch.To znaczy upadła jak długa na podłogę i po raz trzeci w życiu...